– Pamiętasz, Mario, kiedyś (być) inaczej.
-Tak, Józefie. Ludzie byli dla siebie sympatyczni, (pomagać) sobie chętnie we wszystkim.
– To prawda, (myśleć)  więcej o drugim człowieku.
– A jak wspaniale (bawić się) , (tańczyć) i (śpiewać) przy każdej okazji.
– (lubić) też czasem wypić coś mocniejszego. Ale rzadko (pić) tyle alkoholu, co dzisiaj.
– (żyć) się nam jakoś lepiej, (pracować) spokojniej i (patrzyć) na świat z optymizmem.
– Może nie (jeździć) się tyle po świecie. Jednak po kraju (podróżować) się dużo.
– Chętniej (zostawać) się w domu. (wychowywać) lepiej dzieci i (gotować) zdrowsze jedzenie.
– (jeść) bez wątpienia smaczniej. Pamiętasz, jakie kiedyś (piec) ciasta?
-Wszystko, Józefie, (robić) lepiej, (budować) większe mieszkania, (pisać) ciekawsze książki.
– (być)  więcej czasu, więc (czytać) więcej, (chodzić) częściej do teatru, opery czy filharmonii.
– Na ulicach (widzieć) się tylu przystojnych mężczyzn.
– Teraz nawet (spać) się gorzej.
– Wszystko tak szybko (zmieniać się) .
-Wracajmy do domu, Mario. Już późno.